When Khao Yai-Da is Calling Me!!!
ศิษย์เก่าเขายายดากลับมาอีกครั้ง ครบรอบ 1 ปีงาน Peak Mountain เขายายดา ปีนี้ก็สมัครวิ่ง 40km ไว้ กะมาล้างตาว่าอย่างงั้นเถอะ
แต่อนิจจา โควิด-19 เลื่อนจ้า!!!! ไปเจอกันอีกทีปีหน้านู้น 2021 ที่พักเอย อะไรเอย ก็จองไว้หมดแล้ว แต่ก็เพื่อความปลอดภัยเนอะ เข้าใจแหละ
แต่หลังจากที่สถานการณ์ไวรัสในประเทศเริ่มคลี่คลาย ปลดล็อกดาวน์เฟส 1,2,3,4 กันรัวๆ เริ่มพอจะออกไปใช้ชีวิตนอกบ้านได้ ถึงงานวิ่งจะเลื่อน แต่ที่พักไม่เลื่อนไง
งั้น…ก็ไปวิ่งเล่นเขายายดากัน
จะทำอะไรมันก็ต้องมีเป้าหมาย การขึ้นเขาครั้งนี้ก็มีเป้าหมายเช่นกัน
นั่นก็คือ … พามายด์พารท์เนอร์ขึ้นไปให้ถึงบนยอดเขา ดูเสาส่งสัญญาณให้ได้!!!
คราวก่อนพารท์เนอร์งอแงตั้งแต่ตีนเขา เดินๆ พักๆ แต่ก็พักบ่อยเหลือเกิน บ่นเยอะจนคิดว่า แรงน่าจะหมดมาจากการบ่นเนี่ยแหละ จนสุดท้ายก็เทและโดนไล่ให้วิ่งขึ้นเขาไปก่อน แล้วคุณเธอก็ไปได้แค่ … จุดชมวิว
รอบนี้…เกี่ยวก้อยสัญญากันอย่างมั่นเหมาะ ว่าจะไม่เทและไม่งอแง (ให้มากนัก) จะค่อยๆ คืบคลาน ขึ้นเขาไปพร้อมกัน
มาที่การเดินทาง ก็มาไม่ยาก ถ้าเราไปได้คุณก็ไปได้ค่ะ เพราะเราเองก็เป็นเจ้าแห่งการหลงทางอยู่แล้ว
เริ่มจาก “แยกตะพง” ก็แล้วกัน แยกที่เลี้ยวขวาเข้าไปหาดแม่รำพึงนั้นแหละ แต่ว่าเราจะตรงไปประมาณ 6km เห็นป้ายเขตโรงเรียนนี่เตรียมชะลอรถได้ เห็น “วัดเขาสำเภาทอง” ซ้ายมือเตรียมเลี้ยวเลยค่ะ “ไม่ใช่” เลี้ยวเข้าวัดนะ แต่เป็นซอยที่อยู่ติดกับวัด คือถึงวัดก่อนแล้วก็มีซอยข้างกำแพงวัด
ขับตรงไปเรื่อย ๆ จะเห็นอ่างเก็บน้ำ นั่นแหละ … หาที่จอดได้
หากใครสนใจเขายายดา ลองไปแอบส่องที่เพจนี้ได้ เราก็แอบส่องเหมือนกัน
28/06/2020 :
[06.38 am] ปลุกนาฬิกาตี 4 แต่ตื่นอีกทีตี 5 ครึ่ง (อิหยังวะ) กว่าจะแต่งตัว ขับรถจากรีสอร์ทไปถึงก็ 6 โมงกว่าไปแล้ว รีบขึ้นเขากันเลยดีกว่า วอร์มหน่อยไหม ไม่มี๊!!!
โหย … อากาศก็ดีมากๆ สำหรับคนที่อุดอู้ wfh อยู่บ้านมากว่า 3 เดือน นี่มันสวรรค์ชัดๆ
โอ้ย!! ฉันรัก … เขา
ทางขึ้นเขาก็จะมีป้าย “Start” ตามรูปด้านล่าง วิ่งตรงไปตามทางเรื่อยๆ ไม่ต้องเลี้ยวซ้าย-เลี้ยวขวา ตรงไปให้สุดหยุดอยู่ที่ทางตัน ไม่หลงแน่นอนค่ะ
วันนี้มีคนมาวิ่งเพียบ ทั้งมาเดี่ยว มาเป็นแก็งค์ เพื่อนเยอะไม่เหงาแน่นอน ส่วนถนนก็จะเป็นทางราดยางสลับปูน ทางดีเลยแหละ ไม่ต้องรองเท้าเทรลก็เดินชิลล์ๆ ได้
ใครสนใจจะไป พกน้ำขึ้นไปหน่อยก็ดีนะ ไป-กลับ อาจจะระยะแค่ 12km กว่าๆ แต่ว่า ขึ้นเขานะคะคุณขา เดี๋ยวจะหาว่าไม่เตือน
ระหวางทางขึ้นจะสังเกตได้ว่ามี “น้องบุ้ง” ขนฟูอยู่บนพื้นประปราย เดินเหินก็ต้องดูทางกันหน่อย เดินไม่ดูพื้นไม่ดูทาง จะเหยียบน้องบุ้งใส้แตก บาปกรรมกันไปอีก
อ่อ … ลืมบอก เมื่อคืนฝนตกด้วย ทำให้อากาศวันนี้เย็นสบายมาก ท้องฟ้าก็สวย ใบไม้ยังมีหยดน้ำค้างอยู่เลย ดูสิๆ
โชว์มอสริมขอบทางซะหน่อย เขียวมาก
กลับมาที่พาร์ทเนอร์ของเรากันบ้าง เดินขึ้นเนินไปได้ไม่ถึง 300 เมตร ก็เริ่มมีอาการเหนื่อยเสียแล้ว แต่รอบนี้งอแงน้อยกว่าครั้งก่อน แบบว่ามีพัฒนาการ
วันนี้โชว์ออฟชั่นจัดเต็ม เป้น้ำ แถมพกไม้โพลมาด้วย โถ … แม่คุณ ทางถนน พกมาทำไมคะ
[06.52 am] 1 กิโลผ่านไป ไวอย่างกับโกหก พาร์ทเนอร์เราเริ่มงัดยาดมขึ้นมาแล้วค่ะ
ความชันก็จะค่อยๆ ไต่ระดับไปเรื่อยๆ ค่อยๆ นวดกันไป วิ่งตรงมาตามทางเรื่อยๆ ประมาณ 1.4km จะมีแยกทาง “ขวา” หากใครสนใจ ขึ้นไปสถานีวิทยุโทรทัศน์ช่อง 5/7 เชิญนะคะ แต่ … เราไม่ไปค่ะ GOGO!!
ระหว่างทาง เราก็เจอกลุ่มจักรยานที่ “เข็น” รถขึ้นเขามา เซย์เฮโหลสปีคอิงลิชทักทายพวกเรา ก็เลยได้พูดคุยกัน รู้ว่าเป็นคนฟิลิปปินส์ที่ทำงานอยู่ที่ระยองนี่แหละ แล้วก็เพิ่งขึ้นมาที่เขายายดาครั้งแรกด้วย
หูยยยย … เกือบ 7 โล เลยนะพ่อหนุ่ม จะเข็นขึ้นไปจริง ๆ เหรอ 555+
ชวนแก็งค์จักรยานพูดคุยไปเรื่อยๆ จากรูปนี่ก็ไม่รู้ใครเหนื่อยกว่าใครเลย
ระหว่างคนเดินขึ้น VS คนเข็นจักรยาน
Uphill กันไปเรื่อยๆ ประมาณกิโลเมตรที่ 2.2km จะมี downhill น้อยๆ ให้พอได้ดีใจว่าได้วิ่งลงเขาแล้วเว้ย
แต่…ก็นิดเดียวแหละ ชีวิตขาขึ้นมันอีกยาว
[07.23 am] และแล้วเราก็มาถึง ถึงจุดชมวิวแรก
เย้!!! ฟ้าสีสวยมาก วิวข้างหน้าไกลไปถึงทะเลเลย พักชมวิวกันให้หายเหนื่อย ไปต่อ!!
มาอีกแล้วจ้า downhill จุดที่ 2 ลงไปนู้น ยาวๆ เลยค่ะ นักวิ่งขาลงแฮปปี้มาก ขาขึ้นก็จะมีแค่ 2 จุดที่ downhill เนี่ยแหละ นอกนั้น อัพ อัพ อัพ!!!!!!!!!!
เดินๆ พักๆ ก็มาถึงกิโลเมตรที่ 3 จากไม้โพลกลายเป็นไม้เท้าไปเสียแล้ว
ตอนนี้เราเริ่มเจอแก็งค์จักรยานกลุ่มที่ 2 (แก็งค์ฟิลิปปินส์ทิ้งเราไปแล้ว ฮือๆ) กลุ่มนี้ใส่เสื้อทีมกันมาด้วย ได้ยินว่าแว่วๆ ว่า แข่งกัน ห้ามเอาเท้าแตะพื้นจนกว่าจะถึงยอดเขาด้วย ก็อยากรู้เหมือนกันว่า … ฟิลลิ่งขี่จักรยานขึ้นเขานี่มันเป็นยังไง
[07.40 am] สภาพนักวิ่งตัวน้อยของเราค่ะ สู้ๆ
สิ่งนึงที่สังเกตได้ก็คือ ที่นี่แทบไม่มีขยะให้เห็นเลย นั่นก็หมายความว่านักวิ่งที่นี่ต้องน่ารักกันมากแน่ๆ
มาถึง check point อีก 1 จุด เห็นเพื่อนๆ ถ่ายรูปแชร์กันเยอะมาก ไอ้เราก็สงสัยว่ามันคือตรงไหนกันนะ ต้องเข้าไปไหนป่าเหรอ รอบที่แล้วก็มาทำไมไม่เคยเห็นเลย
ความเป็นจริงได้เฉลย มันก็คือ ต้นไม้ รากไม้ข้างทางเนี่ยแหละ ไอ้เราก็นึกว่ามันมีทางลงมาจากเขา โถ๊ะ!!!
แต่มาถึงที่แล้ว … ไม่สร้างภาพคงไม่ได้ ปีนป่ายถ่ายรูปสักเล็กน้อย นี่ถ้าไม่เห็นนักวิ่งคนอื่นเค้าถ่ายรูปกันอยู่ สงสัยต้องพลาดแน่ๆ
เลยกิโลเมตรที่ 4 สังเกตขวามือดีๆ แถวๆ ทางโค้ง แนะนำว่าถ้าจะปีนขึ้นไป ก็เผื่อใจตอนปีนลงมานิดนึง ยิ่งปีนขึ้นไปสูง ตอนลงมามันเสียวนะเออ
หลังจากตรงนี้ก็เป็นการ uphill ที่มีความเข้มข้นขึ้นมาอีกนิด หายใจหอบกันเลยแหละ
โคลสอัพมอสเขียวแบบใกล้ๆ
ตลอดทางที่ขึ้นเขา ไม่มีนักวิ่งคนไหนที่ “ไม่” แซงเราไปเลยค่ะ ดังนั้น ก็จะเริ่มมีนักวิ่งที่วิ่งสวน ลงเขากลับมาแล้ว ให้กำลังใจเราบ้าง “อีกนิดเดียว” บ้างก็ทักทาย “สวัสดีครับ/ค่ะ” ยิ้มบ้าง ก้มหัวให้กันบ้าง
มายพาร์ทเนอร์ของฉันต้องการกำลังใจ 555+
ก็เป็นธรรมเนียมที่น่ารักของนักวิ่งนะ แม้เราไม่รู้จักกัน ก็ให้กำลังใจ ทักทายกัน
[08.27 am] เย้!!! และแล้วเราก็ถึง Land mark สำคัญ จุดชมวิวจ้า มีคนมากางเต้นท์นอนด้วย ตอนกลางคืนลมต้องตึงแน่ๆ
วิวข้างบนก็สวยเหมือนเคย ท้องฟ้าใสๆ มองไปเห็นป่า ต้นไม้สีเขียวๆ ก็รู้สึกสบายใจดีวิวข้างข้างหน้าก็ไกลไปถึงเกาะเสม็ดนู้น
พักชมวิวกินกาแฟกันเสียหน่อย พกมาด้วยจ้า พร้อม!!!
อะไรจะฟินเท่ากินชา-กาแฟปั่น บนยอดเขาล่ะจ๊ะ ชื่นใจจริงๆ กินขิงชาวบ้านเขาไปอีก
ยัง … ยังไม่จบ นี่เรายังไม่ถึงยอดเลยนะ ไปต่อสิคะ รออะไรกัน
คนที่แซงไปก่อนหน้าก็เริ่มทยอยวิ่งลงกันมา
แหม … วิ่งลงกันอย่างเมามันส์ ทุกคนดูมีความสุขกันมากๆ ใช่ซี้!!! วิ่งลงนิ ถึงตาของคุณแล้ววววว
[08.51 am] อากาศเย็นสบาย ทำให้ความเหนื่อยล้าเบาบางลงไปเยอะ ส่วนขนมต่างๆ ที่พกมาเพื่อเติมพลังงาน รู้สึกว่าจะกินจอลลี่โคล่าไปคนละชิ้นเองมั้ง สงสัยต้องแบกกลับอีกตามเคย
กลับมาที่พาร์ทเนอร์ของเรา ณ จุดนี้ก็เริ่มงอแงแล้ว พักบ่อยมาก เดิน 4–5 ก้าวพักก็มี เหงื่อนี่เปียกท่วมทั้งตัว ก็คงเหนื่อยจริงๆ แหละ
ถ้าคุณได้ยินเพลงเก่าๆ ลอยมา แสดงว่าใกล้ถึง สถานีวิทยุกระจายเสียงแล้วค่ะ
แต่ … ยังไม่ถึงยอด อย่าเพิ่งดีใจ
สวยดี ถ่ายมาให้ดูเฉยๆ ต้นไมยราพ
เหนื่อยค่ะ เริ่มงอแงแล้วค่ะ อุ้มได้ อุ้มไปแล้วจ้า
[09.08 am] 6km แล้ว อีกนิดเดียวจริงๆ ค่ะคุณ
ที่เห็นเสาสัญญาณส้มๆ นั่นคือ “สถานีโทรคมนาคมทหารเขายายดา” ก็ยังไม่ถึงค่ะ
โอ้ว … End of the walk way!!
[09.15 am] นี่แหละจุดหมายปลายทางของเรา … สถานีวิทยุเชื่อมโยงเขายายดา
เสา 3 ต้นเนี่ยแหละค่ะ
ใครเหนื่อยๆ ข้างในสถานีมีขายน้ำเย็นๆ ขาย ใครหิวมากก็จัดไข่ปิ้ง มาม่า ได้ อย่าลืมพกเงินกันมาด้วย
ถึงไม่พกตังค์ก็มี QR ให้ scan จ่าย ทันสมัยนะคะ แต่ว่าสัญญาณโทรศัพท์อาจจะไม่ค่อยแรงเท่าไหร่ พี่ๆ เค้าบอกว่า แถวนี้ต้อง DTAC ถึงจะดี
ยืนมองฟ้า-เมฆ มองเสาสัญญานเพลินๆ พี่ๆ เจ้าหน้าที่ก็ชวนให้เราปีนขึ้นเสาไปดูวิวข้างบน
โอ้วโน้ว!!!
พักจนหายเหนื่อยก็รีบลงเขากันดีกว่า ขึ้นมาทางไหนก็ลงไปทางนั้น ปฏิบัติ!!!!
อ่านข้อความใน FB เห็นข้อความจากสาวหน้าแน่นที่มาวิ่งเขายายดาเมื่อวานบอกว่า
“เขายายดาสู้ๆๆ ฝนตกหนักแย้วววว”
อัลไล … ฟ้าออกจะใส ฝนที่ไหน ไม่มี๊!!!! ดูสิๆ
พอถึงกิโลเมตรที่ 9 ก็รู้สึกว่า … มันมาแล้วเว้ย
วิ่งลงเขาไปเรื่อยๆ พาร์ทเนอร์ก็ถามขึ้นมาว่า นี่มันเสียงรถรึเปล่านะ เราจะได้เตรียมหลบข้างทางกัน
เท้อจ๊ะ … นั่นมันเสียงฝน กำลังตก ไล่หลังเรามาจ๊ะ วิ่งงงงงง
พยายามวิ่งหนีฝนกันสุดชีวิต รู้สึกเหมือนกำลังหนีซอมบี้อยู่เลยแหละ แต่ … ไม่รอดค่ะ
ฝนตกไม่มีทีท่าว่าจะหยุด ก็ได้แต่หวังว่าน้องไอจะอดทนแบบที่เค้าเคลมกันนะ
ดูฝนๆ
ตอนนี้ไม่เห็นนักวิ่งเลยสักคน มีแค่เราที่ยังคงเดินตากฝนลั้นลากันอยู่ เหงามาก
ฮัมเพลงใหม่ blackpink ตากฝน จนพาร์ทเนอร์เริ่มบ่นว่าหลอนแล้ว
Ddu, ddu, ddu, ddu-ddu-ddu
Ddu, ddu, ddu, du-du-du-ddu
How you like that?
ถึงฝนจะตกเย็นสบายแต่มันก็เหนื่อยเหมือนกันนะ เจ็บหน้าด้วย
[10.21 am] ระหว่างที่ฝนตกหนักขึ้นเรื่อยๆ เราก็สังเกตเห็นน้องใส้เดือนที่เริ่มขึ้นมาแหวกว่ายอยู่บนท้องถนน ก็พยายามดูทางดีๆ ระวังไม่ให้เหยียบน้องไส้แตก
ตอนนี้รองเท้าของเราเต็มไปด้วยน้ำฝนแล้วล่ะค่ะ รองเท้าไม่กันน้ำเข้า แต่กันน้ำออก หนักก!!!
รูปคู่สักหน่อย แคนดิชมาเยอะละ สภาพเปียกปอน
ลองคิดดูเล่นๆ ว่าถ้างานวิ่งไม่เลื่อน ตอนนี้คงเละเทะน่าดู (ปีที่แล้วก็ยับ) ทางไม่ใช่ถนนดีๆ แบบนี้ด้วย ยิ่งเนินเชียร์นี่ตัวดีเลย แต่ว่ามันอยู่ตรงไหนนะช่วยพาไปหน่อยสิ
นอกจากมีป้ายระยะที่เป็นกิโลเมตร ยังมีป้ายที่บอกระยะย่อยๆ ระหว่างทางด้วยนะ
ตอนนี้ถึงทางแยกไปช่อง 5 แล้ว ดูน้ำสิ ไหลเป็นน้ำตกเลย
คุณค่ะ … รอพวกเราด้วยค่ะ รอด้วยยยยยย
เปียกไปหมดแล้ว น้อนนนนนน
[10.53 am] 12km แล้วจ้า ถ่ายยังไงให้ดูผอม … มุมกล้องสิคะ
กำลังจะถึงจุด Finish ก็มีนักวิ่งที่วิ่งสวนขึ้นมา เพื่อจะขึ้นเขา
คุณคะ … พวกคุณยังไม่เลิก แยกย้ายกันอีกเหรอ จะเอากี่ยอด
แต่ละคนสภาพพร้อมมาก ใส่เสื้อกันฝน อีกคนถือร่มวิ่ง เอา!! สู้ๆ นะคะ เอาใจช่วยค่ะ
เย้!! จบแล้ว เก่งมากๆ เลย
แยกตรงนี้ ขวามือ คือทางขึ้นเขานะ ไม่ถ่ายแล้วหนาวววว
ระหว่างเดินไปที่จอดรถ ถ่ายวิวตรงอ่างเก็บน้ำซะหน่อย เห็นเขาไหมหล่ะ
รอบๆ อ่างเก็บน้ำก็ยังคงมีนักวิ่งฟิตๆ วิ่งตากฝนกันอยู่ ฟิตอะไรเบอร์นั้นคะ
สมัคร CM6 กันไว้รึเปล่า ฮั่นแน่!!!
ใครสนใจอยากมาวิ่งก็จอดรถแถวๆ นี้กันได้ ขนาดมาตอน 6 โมงกว่าที่จอดรถก็เกือบเต็มแล้ว
ตอนนี้ … เค้าคงกลับบ้านไปนอนห่มผ้าห่มอุ่นๆ กันแล้วเนอะ
จบแล้วจ้า
เป็น 4 ชั่วโมงที่สนุกมาก วิ่งไป (จริงๆ จะเรียกว่าเดินก็ได้) ให้กำลังใจมายพาร์ทเนอร์ที่งอแง แวะชมวิว วิ่งตากฝน ดูบุ้งดูใส้เดือน พูดคุยแลกเปลี่ยนประสบการณ์ชีวิต ปรับทุกข์-สุขปัญหาการทำงาน คุยเรื่อง blackpink บลาๆๆ
สุดท้าย … มันไม่มี pace หรือความเร็วใด ที่เราวิ่งได้แล้วจะมีความสุข มันมีแต่ความสุขที่เราวิ่งได้ pace ที่เรามีนะ (ไม่ได้คิดเอง ฟังอัลตร้าพลังผักมา 555+)
#ยัยดาแลนด์
#เพราะระยองมีเขายายดา
#เพราะเขายายดาไม่ใช่สนามเด็กเล่น
ไว้จะมาอีก จะมาเก็บให้ได้ 4 ยอด 555+ #ฝันแล้ว
